Bakki var grasbýli frá kirkjujörðinni Kálfatjörn. Um 1850 bjuggu þar hjónin Guðmundur Ingimundarson og kona hans, Guðbjörg Egilsdóttir, en þau komu frá Grindavík. Börn þeirra voru 1. Bjargmundur. Hann bjó með móður sinni eftir lát Guðmundar og síðan með systur sinni, Jódísi. Hann var barnlaus og ókvæntur. 2. Margrét. Hennar maður var Guðjón og bjuggu þau í Götu. 3. Guðrún, Hennar maður var Jón Ólafsson. 4.  Ingimundur, Bóndi á Bjargi og síðar Litlabæ. 5. Jódís.

Bjargmundur á Bakka var sagður í tómthúsi um 1900, en ekki leið á löngu þar til hann var búinn að rækta svo umhverfis Bakka að úr varð góð grasjörð.Hann var sívinnandi og ekki sóaði hann fjármununum að óþörfu og kunni vela ð halda á aurunum sínum. Allt stóð sem stafur á bók í viðskiptum við systkinin Bjargmund og Jódísi. Bjargmundur var sérstakur áhugamaður um velferð kirkju sinnar og vann ötullega að hennar málum.

Þeir bræður á Bakka og Bjargi voru samhentir og gerðu vela ð jörðum sínum, þó kirkjujarðir væru.

Bjargmundur og Jódís ólu upp systurson sinn, Guðbjart, sem var sonur Guðrúnar og Jóns Ólafssonar. Mun Guðbjartur hafa komið að Bakka um 1920. þá 6 ára gamall. Hann launaði vel uppeldið og var stoð og stytta heimilisins allt þar til systkinin létust. Bjó hann síðan á Bakka í nokkur ár með ráðskonu, er síðar varð kona han. Heitir hún Margrét Bedúelsdóttir. Þau fluttu til Reykjavíkur og búa þar nú. Á Bakka dvelja þau í öllum frístundum, nytja garða en leigja túnið.

Það mun rétt vera að núverandi Bakki sé þriðji bústaðurinn sem vitað er um þar. Fyrsti Bakki er kominn í sjó út, annar Bakki er rústir á sjávarkambinum, en sá þriðji var byggður svo langt frá sjó að ekki mun þurfa að hopa með hann fyrir ágangi sjávar á næstunni.

(heimild: Mannlíf og mannvirki í Vatnsleysustrandarhreppi)