2021-09-22

Djúpavík │ Iceland Photo Gallery

Documenting Iceland

by: Rafn Sig,-

Um hundruðir ára hafði landbúnaður verið aðal atvinnuvegurinn í héraðinu, en saga Djúpavíkur hefst árið 1917 þegar Elías Stefánsson setti þar á stofn síldarsöltunarstöð. Þetta breytti lífi fólks, en síðan varð Elías gjaldþrota í kreppunni miklu árið 1919.

Árið 1934 var hafist handa við byggingu síldarverksmiðju á Djúpavík og aðeins rúmu ári síðar, eða 7. júlí 1935 var farið að framleiða bæði síldarmjöl og lýsi. Veiðin var mjög góð og verksmiðjan malaði gull.

Þegar síldarverksmiðjan var fullbyggð var hún langstærsta steinsteypta bygging á Íslandi. Enn þann dag í dag er hún gríðarstór, 90 metra löng á 3 hæðum.

Síldarverksmiðjan var útbúin öllum fullkomnustu tækjum til síldarbræðslu og vinnslu á mjöli. Lýsið fór í gegnum 6 skilvindur sem skildu úr því vatn og föst efni og fór síðan í steinsteypta tanka fyrir utan verksmiðjuna sem rúmuðu samtals 5,6 tonn. Slíkar skilvindur höfðu ekki verið notaðar áður hér á landi.

En tímarnir breyttust. Aflinn náði hámarki á svæðinu sumarið 1944, en eftir það minnkaði síldastofninn hratt. Eftir nokkrar misheppnaðar tilraunir til nýrra notkunarmöguleika var síldarverksmiðjunni endanlega lokað árið 1954.

Árið 1984 keypti barnabarn fyrrverandi íbúa í Djúpavík síldarverksmiðjuna og ætlaði að gera við hana og hefja fiskeldisáætlun. Hann og kona hans völdu þess í stað að endurnýja heimavist kvenna til að nota sem hótel til að styðja við aukna ferðaþjónustu á svæðinu. Árið 1985 var Hótel Djúpavík stofnað í gamla kvennahúsinu og varðveisla verksmiðjunnar og annarra bygginga hófst.

The historical village of Djúpavík dates back to 1917, when a herring factory was established in this small creek by the fjord Reykjarfjörður. The first attempt was short lived but in 1934 a new factory was erected, the largest concrete house in Iceland at the time. The factory operated until 1954, but today it serves as an exhibition building. The houses in Djúpavík are only used as summer dwellings today, except for the hotel, Hótel Djúpavík, which is open all year.

Prior to 1917, the area around Djúpavík hosted farmsteads for hundreds of years. Around 1916 only one family lived there.

The village of Djúpavík was first settled in 1917 when Elías Stefánsson built a herring salting factory there. Guðjón Jónsson moved to Djúpavík in 1917 with his wife Krístín Guðmundsdóttirthe and three children to serve as the factory’s supervisor. They were the village’s first residents. That year brought many challenges to the herring industry in Iceland. There were shortages of . . . All info at: https://www.patreon.com/RafnSig

Subscribe to my Youtube Channel

You can buy this and other photos at my Icelandic Stock Photo Web: IcelandStockPhotos.com

 







Liked it?

Take a second to support me on Patreon

 

As a native photographer I feel responsible to leave all I can behind to show how it looked like, with my photography, before it’s too late.

0 Comments

Show Buttons
Hide Buttons