Eyjafjallajökull er sjötti stærsti jökull landsins, 1666 metra hár og þekur um 80 ferkílómetra.

Jökullinn telst til svonefndra hjarnjökla, sem eru einkennandi fyrir heimskautalönd og fjallendi þar sem veðrátta er köld. Ávallt eru þessir jöklar þykkir með flatt yfirborð sem hallar jafnt og þétt út til jaðranna, en til þessa flokks teljast stærstu jöklar jarðarinnar.

Undir jöklinum er eldkeila sem hefur gosið fjórum sinnum síðan land byggðist, fyrst árið 920, þá 1612, 1821 og 2010. Öll þessi gos hafa verið frekar lítil. Þegar gaus árið 1821 stóð gosið til ársins 1823. Gos hófst svo á Fimmvörðuhálsi þann 20. mars 2010 austan við Eyjafjallajökul. Þann 14. apríl 2010 hófst gos undir jökulhettunni.

Eyjafjallajökull hefur nokkra tinda í kringum hringlaga gíg sem er 3 – 4 km að þvermáli: Hámundur, Goðasteinn og Guðnasteinn, Hámundur er hæsti tindurinn eða ym 1640 metrar. Jökullinn sjálfur var mældur snemma á 20. öld af dönskum landmælingamönnum og var þá 1.666 m hár.

Úr jöklinum renna 2 skriðjöklar sem heita Steinsholtsjökull og Gígjökull en þeir skríða báðir til norðurs í átt að Þórsmörk. Hafa þeir á síðustu árum hörfað mikið og er Gígjökull nánast að hverfa.

Eyjafjallajökull og Mýrdalsjökull eru næst hvor öðrum á Fimmvörðuhálsi. Eyjafjallajökull er mjög varasamur til ferðalaga vegna jökulsprungna en jökullinn er mjög brattur og sprunginn.