Mýrdalsjökull er syðsti jökull á Íslandi og sá fjórði stæðsti að flatarmáli, hann þekur um það bil 600 km2 eða um 130 km3 af ís. Undir jöklinum er síðan eitt öflugasta eldfjall landsins, eldfjallið Katla. Kalta er gríðarstór en askja eldfjallsins er um 110 km2. Meðalþykkt jökulsins er um 220 metrar en sumstaðar er þykktin allt að 750 metrar.

Goðabunga er hæsti tindur jökulsins og er hann um 1515 metrar á hæð, næst hæsti er Háabunga sunnan í Mýrdalsjökli um 1500 metrar. Báðir þessir tindar eru þaktir snjó og er hæð þeirra því eitthvað breytileg eftir árstíma. Mikil snjósöfnun er á Mýrdalsjökli og getur þykkt snjóalaga eftir veturinn verið allt að 20 metrar. Þessi mikla snjósöfnun er vegna mikillar úrkomu á svæðinu en ársúrkoma á jöklinum getur verið allt að 7000 mm. (algeng meðalúrkoma á láglendi um 1000 mm á ári).

Margir skriðjöklar ganga niður úr Mýrdalsjökli, stæstur þeirra eru Sléttujökull til norðurs og Kötlujökull til Suðausturs. Þessir skriðjöklar hafa mótað landið á þessu svæði, Sólheimajökull sem gengur suður úr Mýrdalsjökuli hefur grafið sig í gegnum landslagið og undir jöklinum er djúpur dalur sem nær allt að 150 niður fyrir yfirborðið fyrir framan jökulinn. Árið 2007 byrjaði að myndast þar jökullón sem hefur farið ört stækkandi síðan. Undan þessum skriðjöklum koma jökulhlaup þegar Kötlugos verða.