Núpsvötn, vatnsmikil jökulá vestast á Skeiðarársandi og kemur jökuláin Súla saman við þau, en í Súlu koma hlaup úr Grænalóni. Áður flæmdust árnar víða um sandinn en við vegar og brúagerð á honum var þeim veitt saman undir eina brú, 420 m langa. Oft er vel búnum torfærubílum fært inn að Eystrafjalli, í Núpsstaðarskóga, en vegna óvissu um leiðir og vatnsföll er sjálfsagt að kunnáttumenn séu með í för. Innst inni í Núpsvatnadal falla Núpsá og Hvítá saman í fögrum fossum, Núpsárfossi og Hvítárfossi, niður í þröngt gljúfur og heita þá Núpsvötn. Fært er gangandi fólki upp með gljúfrinu að austan og er járnkeðja fest í bergið til hjálpar. Allmiklar skógar­torfur eru meðfram ánni, og fagrir hamraveggir að baki.

Súla kemur undan jaðri Skeiðarársjökuls við hornið á Eystrafjalli. Árnar falla í einn farveg nokkru fyrir ofan brúna yfir Núpsvötn. Þegar þjóðvegurinn var lagður yfir sandana árið 1974 voru báðar árnar heftar með varnargörðum. Fyrri hluta 20. aldar voru Súluhlaup úr Grænalóni mjög stór eða um 5-10 þúsund m³/sek en þegar Grænalón tæmdist lækkaði vatnsborðið um 150-200 m. Núorðið lækkar vatnsborðið aðeins um 20 m og vatnsmagnið nær hámarki í u.þ.b. 2000 m³/sek.